"Wieczór filmowy"- Lucy Courtenay

"Kto by pomyślał, że od nadmiaru emocji może się zrobić niedobrze? W moim żołądku gotuje się jak w garnku z wrzącą zupą. Jestem pod wrażeniem poziomu wściekłości jaki udało mi się wygenerować."

Tytuł:"Wieczór filmowy"

Autor: Lucy Courtenay

Liczba stron: 320

Data wydania: 4 kwietnia 2018

Wydawnictwo: YA

Sol i Hanna przyjaźnili się w dzieciństwie. Kiedy niespodziewanie ich drogi znowu się splatają, przyjaźń na nowo pojawia się w ich życiu. 

31 grudnia Hanna zostaje porzucona przez swojego chłopaka Dana, jednego z najpopularniejszych osób w szkole. Koleżanki nie patrząc na nią starają się zająć jej miejsce. Jedyną osobą, która stara się pocieszyć Hannę, jest Sol. 

Wpada on na pomysł, aby raz w miesiącu przez cały rok spotykali się na wieczór filmowy. Filmy mają wybierać na zmianę - jednego miesiąca ona, jednego on.

Sprawy komplikują się, gdy okazuje się, że Sol zakochuje się w dziewczynie i chciałby czegoś więcej niż tylko przyjaźń.

Czy uda mu się zdobyć jej serce?

" - Życie to nie film - mówię."

"Wieczór filmowy" to książka młodzieżowa. Jak zawsze w tym gatunku, główną rolę odgrywa wątek miłosny. Lubię czasem sięgnąć po takie książki. Niestety ta pozycja trochę mnie rozczarowała. Spodziewałam się czegoś innego. 

Hanna to bohaterka, która irytowała mnie już od pierwszych stron. Jej zachowanie czasami było tak irracjonalne i płytkie, że wywoływało u mnie tylko negatywne emocje. Mimo, że starałam się dać jej szanse, nie potrafiłam się z nią polubić. Pod koniec książki, zauważyłam małą zmianę w jej osobie, jednak i tak nie jest to bohaterka, którą będę dobrze wspominać. Większość postaci w książce są bardzo płaskie i niczym się nie wyróżniają. Mam wrażenie, że autorka za bardzo chciała pokazać nam model młodzieży ze szkoły średniej. Była grupka wrednych koleżanek, jeden najpopularniejszy chłopak, który niestety oprócz ciała nie miał nic innego do zaoferowania i dziewczyna, która starała się w tym wszystkim odnaleźć. Starała się aż za bardzo, a decyzje i sposób myślenia były za bardzo przerysowane i jak już pisałam płytkie. To co mi się podobało, to postać Sola. Nie jest on może jakoś wybitnie wykreowany, jednak na tle innych wypada bardzo dobrze. No i oczywiście kot Nigel. Jego pokochałam i został moim ulubieńcem. 

Jednak książka nie ma tylko minusów. Mimo wszystko czytałam ją dalej i nie chciałam odłożyć. Podobał mi się humor, który występuje tutaj bardzo często i wywołuje u nas uśmiech. Byłam ciekawa jak będzie wyglądała cała historia. Rozdziały przeskakują między różnymi miesiącami i zmieniają swoich narratorów. Raz zostaje nim Sol, a raz Hanna. To wypadło bardzo fajnie, czytelnik może poznać ich relacje z każdej strony. Dużym plusem jej też sam wątek filmowy. Przed każdym wieczorem, kiedy bohaterowie spotykają się aby obejrzeć wybrany przez siebie film, autorka dołączyła opis, więc możemy w łatwy sposób dowiedzieć się o czym on będzie i czy nawiązuje jakoś do całej historii. Książka nie porusza ważnych tematów, ale można wykorzystać ją jako przerywnik od bardziej wymagających książek.

 

"Gdyby to był film, przełknęłabym upokorzenie i została za to w jakiś sposób nagrodzona. Tylko, że to nie jest film, jak już zdążyliśmy ustalić, więc nie zamierzam się z niczym konfrontować. W prawdziwym życiu wolno tak robić. To jedna z niewielu zalet."

"Wieczór filmowy" to książka, która nie wniesie nic nowego do naszego życia, jednak potrafi zaciekawić. Dużo humoru, zabawne dialogi i bardzo przyjemny styl pisania autorki sprawią, że będzie to książka na jeden wieczór. Jeśli ktoś szuka niewymagającej książki, ta nada się do tego idealnie. 

Czytaj więcej »

"The Foxhole Court"- Nora Sakavic

"Nie mógł go przecież zapytać co pamięta ze swojej przeszłości. Nie miał też wpływu na to co może przywrócić jego wspomnienia."

Tytuł:"The Foxhole Court"

Autor: Nora Sakavic

Liczba stron: 331

Data wydania: 16 maj 2018

Seria: All for the Game
Tom: #1

Wydawnictwo: Niezwykłe

Neil Josten jest zapalonym graczem Exy. Udało mu się podpisać kontrakt z drużyną Uniwerysytetu Stanowego Palmetto. Jednak jest też synem groźnego przestępcy, znanego pod pseudonimem Rzeźnik. To właśnie z jego powodu został uciekinierem i nie może zostać długo w tym samym miejscu.Podpisanie kontraktu z drużyną Lisów wydaje się więc ostatnią rzeczą jaką chłopak powinien zrobić.

 Lisy są znane szerszej publiczności, dlatego wiele zdjęć z wizerunkiem Neila może ściągnąć na niego niepotrzebną uwagę. Kłamstwa mogą pomóc mu zachować pozory jedynie tak długo, dopóki ktoś nie pozna jego prawdziwej tożsamości. Jeśli prawda o nim wyjdzie na jaw, będzie martwy.

Jednak Neil nie jest jedyną osobą w drużynie, która coś ukrywa. Jeden z nowych zawodników Lisów, to ktoś z jego przeszłości. Teraz, gdy ponownie się spotkali, Neil chce wykorzystać szansę jaką zesłał mu los. Ostatnie osiem lat przetrwał dzięki ciągłej ucieczce. Może w końcu znalazł kogoś, dla kogo warto żyć i coś, o co warto walczyć.

"- Pozwól, że ujmę to w ten sposób: troje ludzi umie dochować tajemnicy tylko wtedy, kiedy dwoje z nich nie żyje."

Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Jest to jedna z tych pozycji, która sprawia, że od razu przywiązujemy się do bohaterów i przeżywamy razem z nimi to co się dzieje w ich życiu, a fabuła sprawia, że nie potrafimy się od niej oderwać. Zakochałam się w niej i z ręką na sercu mogę powiedzieć, że to jedna z moich ulubionych książek tego roku.

Lisy to drużyna stworzona dla młodych ludzi, których los nie oszczędzał, a oni zbłądzili w swoim życiu. Dzięki niej mogą oni dostać nową szansę i zająć się w życiu czymś, co może pozwolić im wrócić na dobrą drogę. Tym czymś jest właśnie Exy, czyli dyscyplina sportowa, którą wymyśliła autorka. Jest to połączenie lacrosse i hokeja. Wielkie brawa dla Pani Sakavic to, jak idealnie skonstruowała ją na potrzeby książki. Wszystkie zasady zostały dokładnie opisane. Widać, że ma ona wspaniałą wyobraźnię i umie za pomocą opisów sprawić, że czytelnik zatraca się w tym co czyta. Tak jak w rzeczywistości rzadko oglądam mecze, tak w książce czytałam o trwających rozgrywkach z zapartym tchem i kibicowałam moim faworytom. 

Bohaterowie są bardzo ciekawi i dobrze wykreowani. Każdy jest wyraźny i posiada swoje cechy, zarówno dobre jak i złe. Widać wady i zalety, jednak to  sprawia, że są oni bardziej realistyczni. Zarówno główne postacie jak i poboczne wyróżniały się. W drużynie Lisów nie każdy się ze sobą zgadza, jednak na swój sposób tworzą oni rodzinę. Relacje między nimi są zmienne przez wybuchowy charakter bohaterów i dzięki temu w książce można znaleźć wiele emocji. 

Mają oni swoje historie. Nie wszystkie są całkowicie przedstawione w tej części i nie wszystko zostaje wyjaśnione, jednak daje to nam bardzo dobre rozpoczęcie serii. Jestem ciekawa jak potoczą się ich dalsze losy i naprawdę nie mogę doczekać się kontynuacji.

"- Jestem tu tylko po to, żeby grać - odpowiedział - Nie martwię się o przyszłość."

W książce poruszone są ważne tematy. Neil to chłopak, który od dziecka nie miał w życiu łatwo i musiał ciągle uciekać przed swoją przeszłością. Jest zamknięty w sobie, trudno mu zaufać innym, a nawet samemu sobie. Nigdy nie miał też prawdziwego przyjaciela. Jednak mimo to, postanowił zaryzykować. Bardzo go polubiłam. Jest głównym bohaterem, który skradł moje serce.

"The Foxhole Court" to książka, którą bardzo Wam polecam. Z każdym rozdziałem na jaw wychodzą nowe tajemnice, dlatego trudno jest się od niej oderwać. Styl autorki sprawia, że czyta się ją bardzo szybko i łatwo. Nie mogę doczekać się kolejnych tomów i tego co się w nich wydarzy.

Czytaj więcej »

"Naturalna kolej rzeczy"- Charlotte Wood

Tytuł: "Naturalna kolej rzeczy"

Tytuł oryginalny: "The Natural Way of Things"

Autor: Charlotte Wood

Liczba stron: 228

Data wydania: 13 kwietnia 2018 

Wydawnictwo: Kobiece

Yolanda budzi się w pustym i nieznanym pokoju. Jest odurzona, przebrana w zniszczone i staroświeckie ubrania, a jedyne o czym marzy to papieros. Obok niej siedzi Verla, która wydaje jej się dziwnie znajoma. W oddali słychać odgłosy rozmowy mężczyzn.

Kobiety znajdują się w australijskiej głuszy, kolejne zniewolone towarzyszki są już w drodze.

Bite, głodzone i poniżane, muszą wykonywać ciężkie prace fizyczne. Nie mogą zadawać żadnych pytań, inaczej mogą ponieść karę. Niczego nie są pewne, poza bolesnymi wspomnieniami z przeszłości, które je ze sobą łączą.

Zwierzęce instynkty, które z każdym dniem coraz bardziej wychodzą na zewnątrz, są jedynym źródłem ich siły. Muszą się im poddać, aby przetrwać. Wkrótce kobiety zamieniają się z ofiar w łowców zdeterminowane, aby wydostać się z najgorszego więzienia, jakie widziały.

Sięgając po tę książkę oczekiwałam od niej bardzo dużo. Ma przepiękną okładkę i naprawdę ciekawy opis, niestety na tym plusy się kończą. Ciężko mi było zebrać po niej myśli, ponieważ dawno żadna książka nie wywołała u mnie takiego zmieszania.

Na  początku książki poznajemy dwie kobiety. Są zagubione, niepewne i nie mają pojęcia co się dzieje. Odczuwamy to razem z nimi i chcemy poznać powód, dlaczego się tam znalazły. Razem z bohaterkami mamy wiele pytań i oczekujemy odpowiedzi. Niestety przez całą książkę nie dostałam żadnej informacji, która wyjaśniłaby mi o co chodzi. Po co zostały zamknięte? Kto za tym odpowiadał? Naprawdę nie wiem. Możliwe, że trzeba było wyczytać to między wierszami, niestety mi się to nie udało. Po zakończeniu, zamiast rozumieć sens całej historii, powstało tylko jeszcze więcej pytań. Mam wrażenie, że książce brakuje początku i końca, a to co się w niej znajduje to tylko środek całej opowieści. 

Bohaterki są bardzo specyficzne. To jak został przedstawiony zwierzęcy instynkt, który w nich tkwił było chyba w tym najciekawsze. Niestety jest to jedna z gorszych pozycji jakie czytałam w tym roku, a na pewno najbardziej rozczarowująca, ponieważ naprawdę spodziewałam się czegoś innego. Na okładce możemy przeczytać, że jest to powieść grozy. Ja tego nie czuje, ale nie twierdzę, że wszystkim może się nie podobać. Nie polecam, ale też nie odradzam. Możliwe, że Wy znajdziecie w niej odpowiedzi na swoje pytania, mi się to po prostu nie udało.

Czytaj więcej »

"Niedźwiedź i słowik"- Katherine Arden

"Na Mroza, demona zimy, mówiono czasem Morozko, jednak dawno temu nazywali go Karachun, bóg śmierci. Był królem najostrzejszej zimy, samego jej środka, przychodził po niegrzeczne dzieci i sprawiał, że zamarzały nocą. To było złowróżbne imię, nie należało wypowiadać go głośno, zwłaszcza gdy Mróz trzymał jeszcze ziemię w swym uścisku."

Tytuł: "Niedźwiedź i słowik"

Tytuł oryginalny: "The Bear and the Nightingale"

Autor: Katherine Arden

Liczba stron: 446

Data wydania: 18 kwietnia 2018 

Wydawnictwo: Muza

W Rusi, w małej wiosce, zima trwa większą część roku. Wasilisa i jej rodzeństwo lubią wieczorami zasiadać przy piecu i słuchać bajek opowiadanych im przez nianię.

Ulubioną bajką Wasi jest bajka o Mrozie, błękitnookim demonie zimy.

Mądrzy Rosjanie boją się go, ponieważ zabiera on zbłąkane dusze. Szanują też duchy, które chronią ich domy przed złem.

Pewnego dnia owdowiały ojciec Wasi przywozi z podróży do Moskwy nową żonę. Fanatycznie nabożna żona zakazuje rodzinie składać ofiary domowym duchom, mimo obaw Wasi co do tej postawy. I rzeczywiście na wioskę zaczyna spadać coraz więcej nieszczęść.

Z każdym dniem surowość macochy się nasila. Anna z uporem wprowadza w wiosce nowe porządki, a zbuntowaną Wasie postanawia wydać jak najszybciej za mąż lub wysłać do klasztoru. Gdy wioska staje się coraz bardziej bezbronna, a zło z lasu podkrada się coraz bliżej, Wasilisa musi przywołać swoją długo skrywaną magiczną moc, aby ochronić swoją rodzinę przed niebezpieczeństwem rodem z najbardziej przerażających bajek starej niani.

"To nic takiego, pomyślała, to przywidzenia, kuchenny kot. Wtedy postać zatrzymała się, jakby poczuła na sobie wzrok Wasi. Odwróciła się odrobinę [...]"

Kiedy byłam mała, uwielbiałam słuchać baśni czytanych przez mamę lub babcię. Dlatego kiedy tylko zobaczyłam, że "Niedźwiedź i słowik" jest baśnią dla dorosłych, musiałam ją przeczytać. I całkowicie zakochałam się w tej historii i w tej książce. Jest to coś zupełnie nowego i innego niż wszystko co czytałam. 450 stron pochłonęłam w parę chwil i już wiem, że często będę wracać do tej pozycji. Moim zdaniem będzie to jedna z najlepszych książek 2018 roku i będę ją wszystkim polecać. Dodatkowo ta okładka. Czy ona nie jest piękna? Każda osoba kochająca książki powinna mieć ją w swojej kolekcji, ponieważ jest naprawdę wyjątkowa. Idealnie pasuje do wnętrza i klimatu towarzyszącemu Wasi i jej przygodom. Książka jest napisana pięknym językiem, który przenosi nas do mroźnej Rusi i pozwala wczuć się w tę historię.

Autorka świetnie wykreowała bohaterów i świat w jakim żyją. Wszystko jest dobrze opisane i wyobraźnia nie ma problemu z przenoszeniem się do wnętrza książki. Czyta się ją łatwo i lekko, dlatego można bardzo miło spędzić przy  niej czas. Myślę, że każda osoba kochająca baśnie i bajki zakocha się w niej i nie będzie żałować czasu spędzonego z nią w ręku. 

"A cóż to takiego? Wyglądało jak ogromne drzewo, które na wpół pamiętała. Dziwne, przebiegłe wspomnienie to pojawiało się, to znikało. Nie - to jedynie cień rzucany przez księżyc."

Bardzo polubiłam Wasilisę. Jest to ciekawa postać i od początku przeżywałam razem z nią to co się działo i z czym musiała sobie poradzić. Wciągnęłam się w fabułę i naprawdę byłam bardzo ciekawa tego co się wydarzy. Z zaciekawieniem przerzucałam kartki i ciężko było mi się od niej oderwać. Kiedy musiałam coś robić i tak szukałam wolnych minut, żeby przeczytać chociaż jeden rozdział (i tak każdy wie, że często jeden rozdział to i tak za mało ;)). Bardzo podobała mi się również relacja jaką tworzyli między sobą członkowie rodziny Wasi. Widać, że wszyscy bardzo się kochają i każda osoba mogłaby poświęcić się za tą drugą. Bracia i siostry razem wpierali się od samego początku książki i mimo, że Wasia od początku miała w życiu bardzo trudno, w ciężkich chwilach otrzymywała wsparcie ze strony bliskich, co każdego podnosi na duchu i pomaga działać dalej.

Jest to bardzo wyjątkowa książka. Słownictwo, klimat i magiczna atmosfera wciągną każdego czytelnika. Polecam ją z całego serca, u mnie trafiła na listę ulubionych. Nie mogę doczekać się kolejnych tomów, ponieważ chciałabym poznać już dalsze historie w klimacie mrocznych baśni. O tej pozycji powinno być głośno.

Czytaj więcej »